مهاجرت به آمریکا و گرفتن اقامت و تحصیل در آمریکا

ایالات متحده بنا بر دلایل دارا بودن از منبع های عظیم اقتصادی صنعتی و ...  نیازمند به پذیرش متخصصان و نخبگان در همه زمینه های علم و فناوری در خود حس می کند. همین امر سبب رو به رشد بودن متقاضیان مهاجرت به آمریکا و همینطور سخت کردن مراحل گرفتن ویزای آمریکا شده است.

روش های مهاجرت و اقامت آمریکا  عبارتند از : برنامه سرمایه گذاری دولت امریکا با اخذ گرین کارت | EB5 / برنامه ویزای تجاری امریکا در سریع ترین زمان با تمام مزایا | E2 / برنامه کار دولت امریکا با اخذ گرین کارت | EB3 / مهاجرت به امریکا از طریق ازدواج یا نامزدی

تحصیل در آمریکا

تعداد متقاضیان تحصیل در آمریکا ، مهاجرت به آمریکا و اخذ اقامت آمریکا (گرین کارت) در مقایسه با هر کشوری بسیار بالاتر است. آمریکا به عنوان اولین قدرت اقتصادی جهان با بزرگترین منابع طبیعی و صنایع پیشرفته به مقصدی رویایی برای بسیاری از این افراد تبدیل شده است.امروزه به علل گوناگون از جمله نیاز روز افزون کشور ها به افراد متخصص، علاقه به ادامه تحصیل در سطح کارشناسی ارشد و دکترا در دانشجویان سراسر دنیا از جمله ایران وجود دارد. کشور آمریکا با بیش از ۵۰۰۰ دانشگاه و موسسه آموزش عالی نیاز روز افزون به دانشجوی خارجی در صدر کشورهای علاقه مند به پذیرش تحصیلی جای می گیرد.

امکانات مالی دانشگاه های آمریکا بسیار بیشتر از دانشگاه های سایر کشورهاست. همین طور امکان استفاده از مراکز علمی در سراسر کشور پهناور آمریکا، کنفرانس ها و کارگاه های علمی آموزشی، امکان دسترسی به عده ای از بهترین اساتید فن دنیا، نظام آموزشی بسیار منظم و .... از جمله دلایلی است که ایالات متحده آمریکا را برای بسیاری از علاقه مندان ادامه تحصیل در صدر فهرست کشورها جهت اقامت آمریکا قرار می دهد وباعث افزایش کیفیت تحصیل در آمریکا شده است. آمریکا از کشورهایی است که سیستم دانشگاهی پیشرفته‌ای دارند به طوری که از سیستم دانشگاه‌ های تحقیقاتی آمریکا امروزه توسط بسیاری از کشورها الگوبرداری شده‌است.به طور کلی دانشگاه های آمریکا به دو گروه ایالتی (state school) و خصوصی (private school) تقسیم می‌شوند. دانشگاه های ایالتی معمولاً بسیار ارزان‌تر هستند اما ممکن است برای پذیرش دانشجویان خارجی (international students) محدودیت ظرفیت داشته باشند.علاوه بر آن دانشگاه‌های آمریکا را می‌توان بر حسب اینکه مراکز تحقیقاتی هستند یا نه به دو گروه تقسیم کرد:

گروه اول کالج هایی هستند که در کنار تدریس مرکزهای تحقیقاتی هم هستند و دانشجویان مقطع دکترا را جهت تحصیلات عالیه در آمریکا میپذیرند (Universities).

گروه دوم دانشگاه‌هایی هستند که فقط به تدریس می‌پردازند و دوره‌های دو ساله یا چهار ساله دارند و مدرکهایشان حداکثر تا مقطع لیسانس است (Colleges).

در این کشور به تحصیلات تا مقطع لیسانس undergraduate program و بعد از آن (فوق لیسانس و دکترا) graduate program نامیده می شود.

شرط های ورود مهندسان در کانادا و کارهای قانونی برای رشته های مهندسی در کانادا

عنوان : ظوابط اقامت رشته های مهندسی در کانادا و کارهای مجاز برای رشته های مهندسی در کانادا

بخش قابل توجهی از مهاجران کانادا مهندسان هستند. این افراد با چند سال سابقه کار مهندسی وارد کانادا می شوند و اکثرا امیدوارند که در زمینه های کاری – تحصیلی خود ادامه فعالیت دهند. متاسفانه مهندسین در همان بد ورود با یک مشکل جدی مواجه می شوند.

  بیشتر فعالیت های مهندسی نیازمند آن است که فرد، ابتدا مجوزی تحت عنوان Professional Engineer یا P.Eng (در استان کبک ing یا Eng) دریافت کرده باشد. اگر این مجوز یا بهتر بگویم عنوان را نداشته باشید نمی توانید در بسیاری از زمینه های مهندسی فعالیت کنید. طبق قانون مهندسین حرفه ای Professional Engineers Act کسی که حرفه  او شامل سه مورد زیر می شود باید حتما “مهندس حرفه ای” باشد.

هرگونه فعالیت در زمینه طراحی، ساخت، ارزیابی، مشاوره، گزارش دادن، ارائه راهکار یا نظارت کردن
که در آن حفظ جان، سلامت، دارایی، رفاه عمومی مطرح باشد
و به خاطر آن باید اصول مهندسی را به کار برد (اما شامل فعالیت های طبیعی یک دانشمند نمی شود).
اگر فعالیت های شما شامل سه مورد فوق می شود باید حتما عضو انجمن مهندسین حرفه ای استان خود شوید و مجوزهای لازم را دریافت کنید. بسته به استانی که در آن فعالیت می کنید شرایط عضویت متفاوت است ولی معمولا شامل سه مورد زیر می شود.

داشتن مدرک مهندسی معتبر (حداقل کارشناسی) از یکی از دانشگاه های کانادا و یا مدرکی که از دانشگاهی خارج کانادا دریافت شده و به تایید انجمن مهندسین حرفه ای رسیده باشد.
داشتن سابقه کار مهندسی (معمولا ۴۸ ماه) در داخل کانادا
قبول شدن در آزمون انجمن
مشکل بزرگی که مهدسین مهاجر با آن مواجه می شوند، مساله سابقه کار است. دانشجویان رشته مهندسی کانادا از این حیث به مشکل نمی خورند. اینها بعد از فارغ التحصیلی به عنوان یک مهندس تحت آموزش Engineer in Training در یک شرکت مهندسی استخدام و تحت نظارت یک مهندس حرفه ای P. Eng فعالیت می کنند. بعد از گذشت ۴ سال، تقاضای عضویت می دهند و با قبول شدن در امتحان ورودی مدرک خود را دریافت می کنند و می توانند از آن به بعد در زمینه مهندسی به عنوان یک مهندس حرفه ای فعال باشند.

در خصوص مهندسان مهاجر، مشکل بزرگ این است که سابقه کار آنها را قبول نمی کنند (چون خارج از کانادا بوده است) و از طرف دیگر به سختی می توانند به عنوان Engineer in Training کار گیر بیاورند چراکه بیشتر شرکت ها این دسته از مهندسان مورد نیاز خود را مستقیما از دانشگاه ها جذب می کنند نه از بازار کار عادی. این بخش، متاسفانه مهندسان مهاجر را با مشکلی جدی مواجه می کند.